Prolog.

Siedziała na parapecie w swoim pokoju. Było po 1, a pomieszczenie oświetlał jedynie ekran jej telefonu. Co chwilę z ciekawością spoglądała w okno naprzeciwko. Jeszcze kilka minut temu byli tam we dwoje, on i ona. Teraz siedział równolegle do niej, z zamkniętymi oczami i najwidoczniej nad czymś myślał, bo pochłaniało go to całkowicie. Narzuciła na siebie fioletową bluzę i ostrożnie otworzyła drzwi okna, aby nie narobić przy tym zbytniego hałasu. Musiała się przejść, dopiero teraz to do niej dotarło. Momentalnie zeskoczyła na ziemię, choć jeszcze przed chwilą dzieliło ją od niej co najmniej 2 metry.
- Cześć. - usłyszała przyjemny i znajomy podwyższony głos - mogę wiedzieć co robisz?
Podniosła głowę i spojrzała w jego stronę.
- Skacz. - wzruszyła ramionami, a po sekundzie znalazł się tuż obok niej.
- Nie możesz wychodzić z domu normalnie, drzwiami? - zakpił z nutką irytacji w głosie.
- Tak jak Twoja dziewczyna chwilę temu? - odcięła, przez co zamilkł. Po chwili zaśmiał się pod nosem, przeczesując palcami swoje karmelowe włosy.
- Zauważyłaś. - mruknął niepewnie.
- Siedziałam tam nieco ponad dwie godziny, trudno było nie zauważyć, jak prawie ciskała Cię piorunami.
- Selena czasami tak ma. - wyjaśnił spoglądając w czysto granatowe niebo. - Justin. - podał jej rękę, najwidoczniej chcąc zmienić temat.
- Wiem, kim jesteś. - zaśmiała się. - Adrianne.
- Mogę wiedzieć czemu uciekasz?
- Nie uciekam? - prychnęła z irytacją.
- Grzeczne dziewczynki nie wychodzą z domu po 22, chociaż jak widzę, ty do nich nie należysz.
- Grzeczni chłopcy nie pytają o szczegóły i karmią się ogółami. - uśmiechnęła się, czując przewagę.
- Pytałem serio.
- Lubię tą nocną atmosferę.
- To jest nas dwoje. - spojrzała w jego oczy i zobaczyła jedynie szczerość.
Tylko to dało się z nich wyczytać.